Tarımın önemi arttıkça…

Osman AROLAT / Dünya Gazetesi 
Küresel ısınma ve kuraklık tarımın önemini her geçen gün artırıyor. Türkiye birçok tarımsal üründe önemli üretim potansiyeline sahip bir ülke olmasına karşın bundan yeterli oranda faydalanamıyor. Tarımın bu yılki değerlendirmesini yapan arkadaşımız Ali Ekber Yıldırım, 2008 tarım resminin net olmadığını tek tek ürün incelemeleriyle ortaya koyuyor. Tarımın önemi artarken hiç vakit kaybetmeden bu alanda doğru politikalar geliştirmek için harekete geçmeliyiz.
Küresel ısınma ve kuraklık tarımın önemini her geçen gün artırıyor. Gelecek tahmini yapanlar bu önem artışının her geçen yıl daha belirgin bir hal alacağı inancındalar. Tarım bir yandan su sorunu, bir yandan gıda ve açlık sorunuyla anılıyor. G8’lerin son toplantısının gündeminde de yine ağırlıklı bir şekilde yer aldı.
Arkadaşımız Ali Ekber Yıldırım, yıllardır tarım sorunlarını izleyen, inceleyen, irdeleyen, yazılarına aktaran Türkiye’deki tek tarım yazarıdır. Haberinde, 2008 yılının tarım sektöründeki görünümünü ele aldıktan sonra şu yargıya varıyor: “Tarımda 2008 yılı fotoğrafı net değil.” 

Bu yargıya varırken üzerinde durduğu konulardan biri 3 aylık pozitif büyümeye karşın, diğer üç çeyrekte büyümenin ne olacağı ve devam edip edemeyeceği  kuşkusu…
Fotoğrafın net olmamasına neden olan ikinci unsur, girdi maliyetlerinin son yıl içersinde yüzde 100’lere varan artışı. Mazot, gübre, enerji, ilaç ve tohum başta olmak üzere bütün tarımsal girdilerde bu artışın gözlendiğini, bunun da ciftçileri yeterli girdi kullanmaktan uzaklaştırdığını ve verimsizliğine yol açtığını söylüyor.
Destekleme politikalarındaki sürekli değişmelerin ve zamanında yapılmayan ödemelerin de fotoğrafı net göstermeyen üçüncü bir faktör olarak ele alınması gerektiğini belirtiyor.
Ali Ekber Yıldırım bu yargısını ortada bırakmayıp, ayçiçeği, kanola, pamuk, fındık, çay, arpa, buğday, tütün, yaş meyve-sebze ile ilgili 2008 üretim beklentilerini ve sorunlarını tek tek ele alarak tarım sektörünün genel bir sergilemesini yapıyor. Tarım sektöründe son dönemde seracılık gibi önemli gelişmeleri ve GAP gibi önemli gelişme alanlarını ele alıyor. Destekleme tablolarını ortaya koyarak konunun daha iyi algılanmasını sağlamaya çalışıyor.
Tarımın öneminin artıyor olması, bizim de bu konuyu yeniden gündemimize almamıza ve bu alanda uluslararası trendleri göz önüne alarak strateji geliştirmemizi zorunlu hale getiriyor.
Türkiye’de son dönemde bazı modern uygulamalar olmasına karşın, tarımın hemen her alanında üretim geleneksel yöntemlere dayalı olarak yapılıyor. Oysa artık babadan kalma usüllerle üretimlerin terk edilip, pazarın talebine uygun üretim modellerine, sertifikalı üretimlere geçilmesi gerekiyor. Yeni dönemin parolası, “Pazarın istediği ürünü, pazarın istediği zamanda, pazarın istediği miktarda  üretmek” olmalı. Bu da ancak, yeni bir tarım üretim politikasının, stratejsinin kurgulanması ve buna uygun teşvik sisteminin hayata geçmesiyle olur. Yeni strateji için önce mevcut durum iyi tesbit edilip envanter çıkarılmalı ve ardından yeni stratejinin temelleri oluşturulmalıdır.